در طول تاریخ بشریت، پدیده خالکوبی نسبت به زمان و مکان تغییرات شگرفی را پشت سر گذاشته، برخی آن را به عنوان تزیین بدن می دانند و افرادی هم تاتو را یک انتخاب شخصی و به دلایل خصوصی می دانند که نشانگر شخصیت بی بدیل فرد است.
ولی با نگاهی عمیق‌تر می توان دریافت که خالکوبی در تمام اعصار و اغلب نقاط جهان متداول بوده و به اشکال مختلف و دلایل و معانی بی شماری تا به امروز و هماهنگ با فرهنگ منطقه آنجام می شود.
هندوستان یکی از مناطقی است که در آن اقوام بسیاری با مذاهب و باورهای مختلف در طول صدها سال، خالکوبی را بعنوان سنت انجام می دهند. این اقوام نسبت به منطقه و باورهای فرهنگی و گاهی مذهبی، از خالکوبی برای ابراز وفاداری یا وابستگی به مذهب و یا قوم خاصی استفاده می کنند.
گاهی بعنوان تزیینات مرسوم در فرهنگی خاص و گاهی بعنوان شناسه، برای مراحل مختلف رشد دختران و بانوان، برخی دیگر خالکوبی را نشانه افتخار برای جنگجویان و طلسم برای محافظت در مقابل دشمنان می‌دانند.
حتی در برخی مناطق از تاتو جهت تقلیل دردهای جسمانی بهره می‌بردند، ولی سوال اینجاست، سرچشمه این باورها کجاست؟
چگونه اشکال مختلف خالکوبی با عقیده و معانی خاصی گره خورده است؟
ادامه مطلب در شماره ششم مجله
